Harmonie Heer Vooruit

Wies Budy: zilveren jubilaris bij Heer Vooruit

1 april 2012

Wies Budy: zilveren jubilaris bij Heer Vooruit

Half maart trekken de voorzitter Raymond Braeken en ondergetekende naar Eijsden voor een jubilaris van Heer Vooruit: Wies Budy-Willeumier. Precies op de afgesproken tijd arriveren wij en worden met koffie en vlaai hartelijk onthaald. Door onze komst mist Wies haar wekelijkse tennisbijeenkomst met aansluitende borrel. “Dat is een gezellig begin van het weekeinde” zegt Wies.

 

Wies is afkomstig uit de Twentse regio en dan doemt meteen de vraag op hoe zij bij Heer Vooruit is beland. “Daarover bestaan twee verhalen” zegt Wies. “Het ene verhaal is dat ik via de leraar van de muziekschool bij Heer Vooruit terecht ben gekomen, het andere verhaal is dat mijn chef bij de P.T.T., die ook dwarsfluitspeler was, het zetje richting Heer heeft gegeven. Ik geloof zelf meer in het verhaal van de muziekschoolleraar omdat deze ook al vaker verving/inviel bij Heer Vooruit.” Zij kwam in contact met Beerkens, juist voorzitter af en werd door Harry Souren gebeld.

 

Zij vertelt over haar eerste kennismaking. Ze dacht te moeten voorspelen, maar kon meteen meedoen in zaal De Ridder. Sedertdien is Heer Vooruit een dwarsfluitspeelster rijker. Wies speelt met veel plezier dwarsfluit. Zij is het instrument dat zij vanaf haar 13e jaar speelt altijd trouw gebleven. Heel even heeft zij piccolo gespeeld. Zij begon met dwarsfluitlessen bij de muziekschool in Hengelo en ook tijdens haar studententijd heeft zij nog even les gehad bij de muziekschool in Leiden. In die tijd heeft muziek maken ook stil gelegen.

 

Nu ruim 40 jaren later heeft Wies nog steeds les van Astrid Handels. Er is een groepje ‘leerlingen’ bij Astrid waarvan zij de nestor is. Ze heeft wel eens met de gedachten gespeeld om te stoppen. Maar ze kan het clubje nog niet missen. Binnenkort staat bijv. de fluit-hobo dag weer voor de deur. Workshops met afsluitend mini-concert. “Heel leuk”.

 

Wies was getrouwd met de helaas enkele jaren geleden overleden Hub Budy. Een van de kleinkinderen, Jill Budy, volgt momenteel klarinetles bij de Mat Knubben. De jubilaris neemt in het harmonieorkest rij1, stoel 1 in. Zij wil eventueel ruilen om de jeugd een kans te geven, maar het is er nog niet van gekomen. Het maakt haar niet uit welke partij ze speelt, maar de jeugd verdient een kans. Zij vindt de repetities een plezier om naar toe te komen, zeker de partijrepetities. Helaas kan zij niet nablijven vanwege verplichtingen de volgende dag.

 

Het niet meer deelnemen aan het concours vindt zij niet erg. Daar moeten veel mensen voor worden ingehuurd en het is een zenuwentoestand. Dat hoeft voor haar niet, ze vindt het zeker niet erg dat Heer Vooruit dat al een tijd niet meer heeft gedaan. De Galaconcerten zijn een prima alternatief. Je moet iets op het programma hebben om naar toe te werken en de Galaconcerten zijn heel erg leuk. Ze kosten wel veel (extra) tijd, maar worden ook steeds professioneler. Qua muziek, maar ook qua belichting, inrichting etc. “Die club regelt dat heel erg goed”. De inbreng van het orkest bij de laatste edities wordt door haar zeer gewaardeerd. Toch is zij blij als het weer om is en merkt ook op dat dit blijkbaar voor meerdere leden geldt en te merken is aan het repetitie bezoek van de orkestleden in januari.

 

“Naar mate het jaarfeest nadert” merkt zij op “herstelt dat weer”. De belangstelling wordt weer groter omdat velen het concert met het jaarfeest zien als het belangrijkste concert van het jaar. Net als bij de laatste repetities voor het Galaconcert worden de laatste repetities voor het jaarfeest ook vrij compleet bezocht.“Het jaarfeest zelf vindt Wies niet zo geweldig. Zij zal zich er dit jaar wel doorheen slaan. Als jubilaris zal zij tussen de muzikanten lopen “met un blom.”

 

Onze zilveren jubilaris is niet alleen als muzikant verbonden aan Heer Vooruit maar maakt ook deel uit van de instrumentencommissie. Ook is zij nog bestuurslid geweest. Wies is ook nog actief bij Dacapo 2000. Een muziekgezelschap gelieerd aan het cultureel centrum, dus Sainte Cécile van Eijsden. Wies vindt het leuk daar mee te doen, tussen allemaal mensen van ongeveer gelijke leeftijd.

 

Gevraagd naar de leukste herinneringen bij Heer Vooruit noemt zij de deelname aan het zuurkoolfeest in de Elzas. Zij haalt anekdotes aan van Zwitsers die meeliepen en een uitnodiging om daar te komen spelen.

 

Kijkend naar de toekomst ziet ze wel hoe het gaat. “Ik ben benieuwd hoelang ik het volhoud!”. Graag zou ze wel wat doorstroming van de jeugd zien zodat zij haar rij1 stoel 1 kan verruilen evenals haar lidmaatschap van de instrumentencommissie.

 

Wies van harte proficiat en nog vele jaren bij Heer Vooruit!

Info

© Harmonie Heer Vooruit

De groepsfoto van Harmonie Heer Vooruit kan besteld worden via Dave van Tilburg.

bitbloxx